วันพฤหัสบดีที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2558

世界から猫が消えたなら②

ตอนที่2 วันอังคาร

เมื่อโลกนี้ไม่มีโทรศัพท์

เริ่มต้นมาด้วยการเล่าเรื่องอดีตของพระเอก

・ตอนพระเอกอายุ5ขวบ แม่ได้เก็บแมวตัวนึงมาเลี้ยงไว้ และตั้งชื่อให้ว่าเลตัส ซึ่งที่จริงแม่เป็นโรคแพ้ขยสัตว์แต่เมื่อเลตัสได้เข้ามาอยู่ในบ้าน อาการของแม่ก็หายเป็นปลิดทิ้ง ซึ่งเหมือนกับคำที่แม่คอยพร่ำบอกอยู่บ่อยๆว่า 「何かを得るためには、何かを失わなくてはね」(เพื่อให้ได้สิ่งบางอย่างมา ก็ต้องมีบางอย่างที่สูญเสียไป) แต่เมื่อผ่านไป 11 ปีเลตัสก็เป็นเนื้องอกตาย ตั้งแต่นั้นมาแม่ก็เอาแต่เก็บตัวอยู่กับบ้าน ไม่ดป็นอันทำอะไร

・จนหนึ่งเดือนผ่านไประหว่างทางกลับบ้านแม่ก็ได้ไปเจอลูกแมวตัวนึงหน้าตาเหมือนเลตัสเปี๊ยบ แม่เลยได้เก็บลูกแมวตัวนั้นมาเลี้ยง

・แต่ทว่าเมื่อ 4 ปีก่อนแม่ก็ได้จากโลกนี้ไปด้วยเนื้องอกเหมือนเลตัส

กลับมาต่อที่ปัจจุบัน

・เมื่อวานเขาได้ลบโทรศัพท์ออกไปจากโลก แต่ก่อนจะลบอะโลฮ่าก็ได้ให้สิทธิพิเศษในการโทรครั้งสุดท้าย เขาจึงเลือกที่จะโทรหารักแรกของเขา และนัดเจอกันในวันนี้

・เขาได้นั่งรถไฟไปหาเธอ บรรยากาศในรถไฟวันนี้ไม่เหมือนวันก่อนๆอีกต่อไป ไม่มีใครที่เล่นโทรศัพท์แม้แต่คนเดียว มีแต่คนนั่งอ่านหนังสือและฟังเพลง

・แต่การหายไปของโทรศัพท์นี้ไม่ได้เป็นการหายไปตั้งแต่เริ่มต้น ตามป้ายประกาศก็ยังมีป้ายโฆษณาที่เขียนเบอร์โทรศัพท์ไว้อยู่ แต่เป็นการหายในรูปแบบของวัตถุ แต่เป็นตัวตนของโทรศัพท์ที่หายไปทำให้ไม่มีใครสนใจ เปรียบเหมือนของใช้วิเศษของโดราเอมอน "หมวกหินริมทาง" ที่เมื่อใครสวมหมวกนี้ไปจะกลายเป็นมีตัวตนเหมือนก้อนหินริมทางที่ไม่มีใครใส่ใจ 「この世界から消えていない。だが、誰も気づかない」」p.52

・เขาได้ตระหนักถึงความสำคัญของโทรศัพท์อีกครั้งก็ตอนที่เมื่อถึงเวลานัดแต่รักแรกของเขาก็ไม่โผล่มาซักที เขาจึงทำได้แค่ยืนรอเธอต่อไปจนผ่านไปหนึ่งชั่วโมงเธอถึงได้มา

・เขาจึงได้เล่าเรื่องที่ว่าเขากำลังจะตายให้เธอฟัง รวมถึงเล่าเรื่องอดีตที่เคยผ่านกันมา

・ในอดีตเขาเป็นคนพูดน้อย แต่พอคุยโทรศัพท์แล้วจะพูดมากขึ้นมาทันที

・สมัยตอนที่ยังคบกันอยู่เธอก็สนิทกับแม่ของเขามาก

・แต่เหตุผลที่เลิกกัน เหตุผลยิบๆย่อยๆก็คือเขาไม่เคยจำรายละเอียดอะไรของเธอไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่เธอชอบกิน หรือ สัตว์ที่เธอชอบ หรืออะไรได้เลย แต่เหตุผลหลักมาจากทริปเดทที่ไปเที่ยวที่บัวโนสไอเรส ในระหว่างการเดินทางเขาได้พบกับทอมที่ที่พักแห่งหนึง ทอมกำลังเดินทางไปรอบโลก ซึ่งทอมก็ได้สอนเขาในหลายๆเรื่อง 「この世界にはたくさんの残酷なことがる。でもそれと同じぐらい美しいものがある。」(ในโลกนี้มีหลายอย่างที่เป็นสิ่งที่โหดร้าย แต่ในขณะเดียวกันก็มีสิ่งที่สวยงามอยู่ไม่แพ้กัน) แต่คืนก่อนที่ทั้งคู่จะกลับญี่ปุ่นก็ได้รู้ว่าทอมนั้นได้เสียชีวิตไปแล้ว เซึ่งเป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้รับรู้ถึงความตาย ระหว่างทางกลับบนเครื่องบินทั้งคู่ก็ไม่ได้พูดอะไรกันอีกเลย เมื่อกลับมาถึงญี่ปุ่นวันต่อมาพวกเขาก็เลิกกันโดยผ่านทางการโทรศัพท์

・เขารู้สึกเสียใจและนึกเสียดาย ถ้าตอนที่อยู่ในเครื่องบินเขามีโทรศัพท์ เขาคงไม่ต้องเลิกกับเธอ เขาคงจะสามารถถามเธอไปได้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ สามารถถามความรู้สึกของเธอได้ไม่ใช่ปล่อยให้เธออยู่เพียงลำพัง

・ก่อนแยกจากกันกับเธอในวันนี้ เธอก็ได้ชวนเขาให้มาดูหนังด้วยกัน โดยให้เขาไปหาหนังที่ชอบมา ซึ่งจะมาดูด้วยกันในวันหลัง เนื่องจากเธอทำงานอยู่โรงหนังจึงสามารถขอยืมใช้โรงหนังหลังเวลาเลิกทำการได้

・เมื่อแยกจากกันอะโลฮ่า ปีศาจก็ได้ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้ได้ยื่นข้อเสนอว่า ถ้าต้องการยืดชีวิตอายุตัวเอง ต้องแลกกับการลบหนังออกจากโลกนี้


จบในส่วนของวันอังคาร 

    ★  ★  ★

ความเห็นเล็กๆน้อยๆ

ในตอนนี้พระเอกก็ได้เริ่มรู้สึกถึงผลกระทบที่เขาได้เลือกลบสิ่งของบางอย่างออกจากโลกไป สิ่งที่เคยทำจนชิน เมื่อจู่ๆหายไปก็รับรู้ได้ถึงความลำบาก ความไม่สะดวกสบายขึ้นมา ซึ่งตัวอย่างในตอนนี้ก็คือโทรศัพท์ได้หายไปจากโลก แต่เมื่อลองนึกย้อนกลับไปดีๆในอดีตเมื่อก่อนก็ไม่ได้มีโทรศัพท์แต่ผู้คนทุกคนก็สามารถใช้ชีวิตกันได้อย่างสบายไม่ได้เดือนร้อนอะไร แต่พอเป็นปัจจุบัน แค่ตื่นนอนมาเราก็เผลอที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดก่อนโดยไม่รู้ตัว วันไหนที่ลืมโทรศัพท์ก็รู้สึกกระวนกระวายขึ้นมา นอกจากนั้นยัได้เห็นว่าการมีตัวตนของโทรศัพท์ขึ้นมามันทำให้เราสนใจสิ่งรอบข้างนั้นน้อยลง ไม่ว่าจะจำนวนคนที่อ่านหนังสือน้อยลงในรถไฟ หรือที่ในเรื่องนี้พระเอกได้รับผลกระทบมากที่สุดก็คือ มันเป็นสาเหตุให้เขาต้องเลิกกับแฟน เพราะเขารู้สึกว่าถ้าไม่มีโทรศัพท์เขาก็ไม่สามารถสื่อความรู้สึกของเขาไปถึงเธอได้ การที่มีโทรศัพท์ทำให้คนเราเผชิญหน้ากันน้อยลงซึ่งได้กลายเป็นปัญหาในสังคมที่พบบ่อยมากขึ้นในปัจจุบัน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น